Το 1966 ο Martin Koenig, εθνογράφος ειδικός στους βαλκανικούς χορούς, ξεκίνησε για το πρώτο του ταξίδι στα Βαλκάνια, οπλισμένος με μία συστατική επιστολή από τη θρυλική ανθρωπολόγο Margaret Mead. Σ’ αυτό το ταξίδι, όπως και σε πολλά ακόμα που ακολούθησαν τα επόμενα εικοσιπέντε χρόνια, ο Koenig –άλλοτε μόνος κι άλλοτε μαζί με τη συνάδελφό του Ethel Raim– κινηματογράφησε χορούς, ηχογράφησε μουσική και φωτογράφησε τις παραδοσιακές κουλτούρες της περιοχής στον αυθεντικό τους τόπο, σε μια εποχή κορύφωσης των αλλαγών που έφερνε η τεχνολογική πρόοδος, η εκβιομηχάνιση, η παγκοσμιοποίηση, με μεγαλύτερη συνέπεια τη μαζική φυγή νέων ανθρώπων της υπαίθρου προς τις πόλεις, στις χώρες τους ή στο εξωτερικό.

«Δεν θεωρώ τον εαυτό μου φωτογράφο», γράφει ο Martin Koenig. «Το μεγάλο μου πάθος είναι να παρατηρώ και να καταγράφω τους παραδοσιακούς καλλιτέχνες την ώρα της επιτέλεσης. Θαυμάζω την αυθεντικότητά τους και έχω περάσει τα τελευταία πενήντα και πλέον χρόνια προσπαθώντας να την αποτυπώσω στις ποικίλες της μορφές.» Το 2019, η έκθεση Βαλκανικοί Αντίλαλοι παρουσιάστηκε στην Εθνική Πινακοθήκη της Σόφιας. Ο Ivo Hadjimishev, εμπνευστής, διοργανωτής και επιμελητής της έκθεσης, γράφει: «Περιπλανήθηκα σ’ έναν μεγάλο αριθμό εικόνων, που τραβήχτηκαν άψογα από κάποιον που δεν ήταν ποτέ επαγγελματίας φωτογράφος. […] Τότε συνειδητοποίησα πως αυτός ο άνθρωπος έφερε τα Βαλκάνια στην καρδιά του από το πρώτο του κιόλας ταξίδι εδώ. Είναι ένας τυχερός Αμερικανός που έχει δει και αγαπήσει τις αληθινές στιγμές της ζωής μας: τα τραγούδια, τους χορούς, τις χαρές και μερικές φορές τις λύπες των λαών των Βαλκανίων, που μοιάζουν αλλά διαφέρουν επίσης από εκείνα οποιουδήποτε άλλου μέρους στον κόσμο».

Η έκθεση ταξιδεύει τώρα στη Θεσσαλονίκη και παρουσιάζεται στους χώρους του Λαογραφικού και Εθνολογικού Μουσείου Μακεδονίας-Θράκης, με συμπληρωματικές προβολές έγχρωμων εικόνων, ηχογραφήσεις και αποσπάσματα ταινιών ντοκιμαντέρ, καθώς και με πρόσθετο φωτογραφικό υλικό από τις βαλκανικές κοινότητες μεταναστών στις ΗΠΑ.