Η έκθεση παίρνει ως αφετηρία την έννοια του Πραγματικού στο σημερινό κοινωνικοπολιτικό κλίμα. Στην τρέχουσα εποχή της μετά-αληθείας, των ψεύτικων ειδήσεων και των πολωτικών 24ωρων μέσων, που ορίζονται από την υπερφόρτωση πληροφοριών, πως μπορεί κάνεις να διακρίνει τι είναι πραγματικό και τι όχι;

Ο τίτλος της έκθεσης είναι εμπνευσμένος από το διήγημα “ The Reality and the Record” του Ιρακινού σκηνοθέτη και συγγραφέα Hassan Blasim, στο όποιο ένας Ιρακινός που αιτείται άσυλο στη Σουηδία αφηγείται τις τραυματικές του εμπειρίες από τον πόλεμο σε έναν αξιωματικό μετανάστευσης. Όπως υποδηλώνει ο τίτλος, η αλληγορική αυτή ιστορία εξετάζει τον ειρμό ανάμεσα στις βιωμένες εμπειρίες και τους τρόπους με τους οποίους αναφέρονται, ερμηνεύονται και τελικά καταγράφονται κατά τη διαδικασία μετατροπής τους σε επίσημα αφηγήματα. Χρησιμοποιώντας τις έννοιες του «Πραγματικού» και της «Καταγραφής» ως ακρογωνιαίους λίθους η έκθεση υπογραμμίζει το ευρύ φάσμα και τη ρευστότητα ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο πυλώνες. Σε μια σειρά από διαφορετικές προσεγγίσεις, το Πραγματικό εξετάζεται μέσα από ερευνητικές εικόνες, αρχειακό υλικό και έγγραφα· επίσημες αφηγήσεις και αντί-αφηγήσεις· προκατειλημμένο λόγο, προπαγάνδα και ουδέτερες δηλώσεις· προσομοίωση, μίμηση και ψηφιακές τεχνολογίες· και μέσα από την εγκυρότητα και την επιτελεστικότητα της φωτογραφίας.

Τέσσερα γενικά θέματα χρησιμεύουν ως κατευθυντήριες γραμμές για να καταδείξουν την πολυπλοκότητα του Πραγματικού καθώς και τη μεταλλασσόμενη φύση του: Το Πραγματικό ως Αλήθεια, η αναζήτηση της συμφωνίας με το γεγονός ή την πραγματικότητα. Το Πραγματικό ως Ορατό / Αόρατο, η απεικόνιση θεμάτων που συνήθως υποεκπροσωπούνται ή απουσιάζουν εντελώς ως μια πράξη που καθιστά ορατές τις αόρατες ιστορίες. Μεταξύ Γεγονότος και Μυθοπλασίας η κατασκευή μιας πραγματικότητας που δεν είναι προσβάσιμη μόνο μέσω αρχείων, έγγραφων και στατιστικών, αλλά εξίσου μέσω εμπειρίας, ανάμνησης και ερμηνείας, και η Εκτεταμένη Πραγματικότητα, ο ρόλος της τεχνολογίας στην κατασκευή μιας νέας συνθήκης που προσομοιώνει και συχνά υποκαθιστά αυτό που είναι πραγματικό.

Οι τέσσερις αυτές θεματικές ενότητες λειτουργούν ως αόρατες κατηγορίες που καθοδηγούν την αφήγηση της έκθεσης. Οι κατηγορίες αυτές υφαίνονται μεταξύ τους δημιουργώντας μια περιπλοκή τοιχογραφία του Πραγματικού στη σημερινή υπέρ-συνδεδεμένη παγκόσμια κοινότητα. Για να φτάσει στον πυρήνα της διακριτής πραγματικότητας, πρέπει κάνεις να διασχίσει την ακαταστασία πληροφοριών και τον ευρύτερο οπτικό θόρυβο. Σε μια εποχή που η πολίτικη και η ρητορική των ΜΜΕ βρίθει ανυπόστατων ισχυρισμών, που η γνώση θεωρείται λιγότερο τρόπος κατανόησης του κόσμου και περισσότερο μια παρεμβολή που μπορεί να παραμεριστεί όταν στέκεται απέναντι σε ευσεβείς πόθους, που γίνεται κατάχρηση της εξουσίας στα χέρια εκείνων που την κρατούν, χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε το Πραγματικό.

Artist List:

MATHIEU ASSELIN, LISA BARNARD, AΛΕΞΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ,  ALEXANDRA BELL, CROFTON BLACK & EDMUND CLARK, MATTHEW BOOTH, DAVID CLAERBOUT, ΚΥΡΙΑΚΗ ΓΟΝΗ, SARA CWYNAR, ANTOINE D’AGATA, FORENSIC ARCHITECTURE, FORMAFANTASMA – ANDREA TRIMARCHI & SIMONE FARRESIN, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΗΡΓΑΝΟΣ ΚΑΖΟΛΕΑΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΗΛΙΑΣ, TERESA MARGOLLES, ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΥΤΑΦΗΣ, MAX PINCKERS, WALID RAAD, ALLAN SEKULA, JEFFREY STUKER, UNITED FOR INTERNATIONAL ACTION, CARMEN WINANT, ΖΩΗ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗ